Kanggo wong .... Njowo sing seneng karo budaya jowo

Sawetara dina kapungkur, kanggo mengeti 40 taun hadege Akademi Teknik Mesin Industri (ATMI) Solo, digelar acara ”nganeh-anehi”, yaiku ngikir kanthi pasarta akeh dhewe.
Acarane pancen diisi ngikir bebarengan kanthi pasarta para mahasiswa ATMI, para siswa saka SMK St Michael, SMK Muhammadiyah 1 Solo, SMK Kristen, SMK Warga lan sawetara sekolah kejuruan liyane.
Ing acara kasebut ora kurang saka 1.500 siswa sing padha sengkut ngikir bebarengan ing wewengkon city walk sacedhake Loji Gandrung. Ana 50 meja lan 100 mesin kikir. Saben meja diisi 300 wong. Lan saben pasarta, antuk jatah ngikir sasuwene nenem menit. Yen wus entek jatah wektune, kudu digenteni siswa liyane.
Tumrap wong awam, sing ora ngerti jagading pawiyatan kejuruan, mligine teknik mesin, bakal nganggep yen acara kasebut kapetung nganeh-anehi saengga lumrah yen bakal kacathet ing Museum Rekor Dunia Indonesia (Muri). Nanging tumrap para siswa seolah kejuruan, mahasiswa teknik mesin lan para dwija ing pamulangan teknik mesin, laku ngikir mujudake perangan baku saka laku pamulangan kejuruan teknik mesin.
Direktur ATMI, BB Triatmoko SJ, nelakake, acara ngikir bebarengan dipilih kanggo mengeti 40 taun hadege ATMI amarga laku ngikir mujudake kaprigelan dhasar sing kudu dikuwasani para siswa SMK. Ngikir mbutuhake sikep tliti lan tlaten. Tanpa sikep loro iku, asil ngikir mesthi ora apik. Ngikir dhewe uga mbutuhake teknik sing mligi, kayadene carane ngadeg, carane nyekel wesi sing arep dikikir lan sapiturute.
”Ketoke pancen mung ngikir, laku sing sakmadya banget. Lan ketoke kabeh wong bisa ngikir. Nanging yektine ngikir iku butuh laku lair batin murih asile bener lan pener, uga apik. Lan ing laku ngikir, yen sikepe ora tliti, ora tlaten lan ora ngati-ati, bisa kelaran. Ing laku ngikir iki siswa digladhi murih dadi manungsa sing seneng nyambut gawe kanthi temen-temen, tliti, pinter lan tansah nengenake petung sing memet lan mateng yen arep ngawiti samubarang gawe,” piterange Triatmoko.

Pangawikan pribadi
Laku ngikir minangka sarana nggladhi siswa yektine jumbuh banget karo piwulang luhur kabudayan Jawa ing bab meper hawa napsu. Laku meper hawa napsu utawa ngendhaleni dhiri mbutuhake laku kang kawiwitan saka bab kang cilik-cilik. Kaya andha-rane Ki Ageng Suryomentaraman ing piwulang kajiwane, laku meper hawa napsu sing kawiwitan saka laku sakmadya, tundhone bakal nuwuhake bab kang nemtokake jantraning urip.
Ing andharane bab kawruh mawas dhiri, Ki Ageng Suryomentaraman nelakake, wong iku kadhangkala kangelen amarga ora ngerti marang awake dhewe.
Wong bakal bisa ngawekani kabeh reridhu utawa sing ngengel-ngeli uripe yen dheweke bisa mangerteni pribadine. Pangerten marang pribadine iku lumrah sinebut pangawikan pribadi.
Nggayuh pangawikan pribadi kudu kawiwitan saka bab-bab sing cilik, sing sabanjure dadi pakulinan saengga bisa kanthi gampang ningkat ing bab-bab kang luwih gedhe.
Yen wus ngerti apa iku pangawikan pribadi, samengkone, manungsa bakal bisa nggunakake pikirane kanggo mikir. Kanthi laku mikir dheweke bakal antuk pangerten.
Maneka warna pangerten sing kaimpun bakal dadi ilmu. Kabeh tumindake manungsa kanggo nyukupi kabutuhen uripe tansah lelandhesan ilmu. Ing ukara liya, tanpa ilmu, manungsa ora bakal bisa nyukupi kabutuhan uripe. Suwalike, tumindake manungsa sing tanpa lelandhesan ilmu tangeh lamun bisa kanggo nyukupi kabutuhan uripe.
Miturut BB Triatmoko, laku ngikir kudu lelandhesan ilmu ngikir. Ing pamulangan kejuruan, laku ngikir iki kapetung angel. Jarene Rudy, salah sijine siswa SMK sing melu ing acara ngikir bebarengan kasebut, kanggo nguwasani ilmu ngikir iki mbutuhake wektu ora sedhela. Mbutuhake wektu sing mirunggan kanggo praktik ngikir supaya temen-temen bisa nguwa-sani ilmune. Yen ta anggone sinau ngikir sakkarepe dhewe, tundhone ilmu teknik mesin sing dikuwasani uga ora paripurna.
”Lumantar laku ngikir, yektine para siswa digegulang murih ngrembaka dadi manungsa sing sregep lan pinter, lantip. Laku ngikir iki bisa dadi kawitan kanggo mangun manungsa Indonesia,” tandhese Triatmoko. Kanthi mangkono acara ngikir bebarengan iku pancen ora mung wates acara ”nganeh-anehi”, nanging kanyata mujudake laku pamulangan sing tundhone nggegulang jiwa supaya bisa nguwasani ilmu kanthi temen-temen.